خُلد برين


يا ربّ اين خلد برين يا جنّت دنياستي

يا ربّ اين عرش علا يا ملك أو أدناستي

قاب قوسين است يا باشد مزار آن كه او

نام ناميش سمّي جده اش زهراستي

خاك روب درگهش بشنو اگر پرسي كه چيست

گيسوان مريم و يا طرّه حوّاستي

خادم درگاه والا جاهش ار خواهي كه كيست

موسي بن لاوي و عيسي روح الله ستي

از ازل بسته كمتر در خدمتش آن كس كه او

نامور از حق به حكم عَلَّمَ الأسماستي

اين جمال لله كه نور از مرقد او لامع است

دختر باب الحوائج حضرت موساستي

خواهر سلطان دين باشد علي موسي الرضا

آن كه حق را مظهر و هم جامع اسماستي

در مديحش گفت «ألا مَن زَارَ معصومه بقم

فله الجنّة»، بلي اين مژده زان مولاستي

عمه مرضيه قطب زمان شاه جواد

آن كه او هفت آسمان از امر او برپاستي

مهدي آخر زمان ذريّه آباء اوست

همچو يزدان حضرتش يكتاي بي همتاستي

يا جمال الله برآور از كرم حاجات «صدر»

حق موسي كو تو را مولا و هم باباستي

مدعاي خويش را يك يك شمردن ابلهي است

زانكه بر اسرار من از هر جهت داناستي.

صدرالعلماي گيلاني