اين بارگاه دختر موسي بن جعفر است يا گوشوار عرش خداوند اكبر است

سبط پيمبر است كه اينجا غنوده است نور دو چشم حيدر و زهراي اطهر است

* * * *

اين حرم امن كه در قم به پاست خاك درش بوسه گه اولياست

حضرت معصومه عزيز خداست شافعه محشر و روز جزاست

* * * *

اين بقعه اي كه نور فشاند به آسمان اين بقعه اي كه ديده خلق است سوي آن

اين بارگاه دختر موسي بن جعفر است باشد چو بابِ خويش پناه جهانيان

* * * *

اين آستانه اي كه به او چشم ماسوا است دخت امام هفتم و ناموس كبرياست

نبود عجب كه مايه اميد عالم است زيرا كه پاره تن پيغمبر خداست

* * * *

اين عمر، چه ناخوش و چه خوش گشت تباه با نور ولايت شما طي شد راه

هستيد به هر حال شما پشت و پناه يا فاطمه اشفعي لنا عندالله

* * * *

بيا كه حضرت معصومه را مقام اينجاست ببين صفوف ملك را به احترام اينجاست

بخواه حاجت خود هر كه هستي اي محتاج كه ملجأ همه مردم زخاص و عام اينجاست