قم، در بهشت


زمين قم به شرف، روح ديگرى دارد از آنكه در صدفش چون تو گوهرى دارد مگر بهشت‏برين در زمين قم باشد و يا بهشت، از اين سرزمين، درى دارد سخن گزاف نگويم، به چشم اهل ولا زمين قم به خدا روح ديگرى دارد سزد اگر كه ببالد، حوا به خويش، چو مريم كه همچو حضرت معصومه‏«ع‏» دخترى دارد چگونه مدح و ثنايش كنم من الكن كسى كه همچو رضا«ع‏» خود برادرى دارد قسم به مهر تو، اى بانوى حريم جلال كه در جهان، نظر ذره‏پرورى دارد ز عمر، حاصل من مهر اهل بيت نبى است كه دوستدار تو جان منورى دارد كسى كه پيرو شرع نبى بود، چون من به هر كجا كه رود، سايه سرى دارد به يك تجلى تو، رفت طاقت و هوشم به حيرتم كه وجودت چه جوهرى دارد شميم باغ على‏«ع‏»، نوگل رسول، تويى فروغ چشم محمد«ص‏» پس از بتول، تويى


(حيدر آقاتهرانى)