رواق دختر موسى بن جعفر است اينجادَر ِ بهشت برين گر طلب كنى به خدا

زمين قم به مَثَل چون صدف بود، آرىببند عقد نماز اندرين مقام رفيع

مخوان به خلدبرينم زكوى او واعظ!حبيبه حق و ريحانه رسول و على

ببوس از سر صدق وصفا ضريحش رامسيحْ زنده شود در حريم اين بانو

زمين موكب اجلال فاطمه بنگرفروغ روضه او پرتو افكن است به مهر

اگر به ديده ادراك بنگرى، بينىاز آن شدند سلاطين مقيم در كويش

كند بدرگه او سجده صبحدم خورشيداگر تجلّى حق بينى از در و ديوار

تبارك اللّه از اين روضه بلند رواقبرو طهارت دل كن، بيا به روضه او

از آن پناه به كوى تو آرم اى بانومرا كه نام بود (حيدر)آمدم به درت

زمين قم شد روشن از آن به غيب وشهودز آفتاب قيامت غمى نخواهد بود

سزد كه «معجزه» ! قم همچنان بهشت بود حريم فاطمه،بنت پيمبر است اينج

ببوس با ادب آنرا كه آن در است اينجا وجود حضرت معصومه، گوهر است اينجا

كه جاى گفتن اللّهُ اكبر است اينجا براى من ز دو صد خلد برتر است اينجا

يگانه دختر زهراى اطهر است اينجاكه موردنظر حىّ داور است اينجا

عجب ز فيض دمش روح پرور است اينجا كه دُرّ تاج سر هفت كشور است اينجا

چرا كه مطلع خورشيد انور است اينجا كه مهر و ماه هم از ذرّه كمتر است اينجا

كه خاك در گه او زيب افسر است اينجا كه از فروغ ولايت منوّر است اينجا

عجب مدار كه دخت پيمبر است اينجا كه از تصوّر و از وصف برتر است اينجا

كه جاى مردم پاك و مطهّر است اينجا كه فيض روح، ز لطف ميسّر است اينج

چرا كه نور دو چشمان حيدر است اينجا كه نور حق به جمالت برابر است اينجا

مرا كه سايه لطف تو بر سر است اينجا