آقاي غلامحسين کريمخاني ، از مسؤولين صندوق نذورات ، نقل مي کردند : در سالي که اسيران به وطن بازگشته بودند ، قبل از ظهر در صندوق هدايا مشغو ل کار بودم که مأمور کفشداري صحن عتيق آمدند و به بنده گفتند : شخصي يک رأس بزغاله آورده است و مي خواهد آن را به داخل حرم پاي ضريح مطهر ببرد . اجازه مي دهيد ؟ گفتم : چه اشکالي دارد ؟ حيوان حلال است . مي توانيد ببريد . نزد آورنده بزغاله رفتم و با او صحبت کردم . در خلال صحبتش شروع به گريه کرد و گريه اش حدود ده دقيقه به طول انجاميد . مي گفت : پسرم چند سال بود که در جنگ اسير شده بود و هيچ نامه و خبري از او به دست ما نمي رسيد . چند روز قبل که اسيران آزاد شدند ، به حضرت معصومه (س) عرض کردم : اگر پسر من هم جز ء اين اسيران باشد ، يک رأس بزغاله پاي ضريحت مي آورم ! خوشبختانه فرزندم بازگشت و من طبق نذري که کرده بودم ، بايد بزغاله را به پاي ضريح مي بردم که امروز اين کار را انجام دادم