يکي از خادمين باوفاي کريمه اهلبيت (ع) که مايل نيست نامي از او برده شود ، براي آقاي شريفي مسئول دفتر کفشداري ، مطلبي را نقل کرده که نوار کاست آن نزد نگارنده اين سطور موجود است و ترديدي در صحت مطالب آن ندارم . ايشان نقل مي کند : ناراحتي کليوي آزارم مي داد و به دکترهاي متعددي رجوع کردم . بعد از عکسبرداري مشخص شد که سنگ بزرگي در کليه ام وجود دارد که بايد با عمل جراحي ، يا از طريق سنگ شکن از ميان برداشته شود . به دکتر متخصص کليه گفتم : نيازي به اين کار نيست . چون ما خودمان دکتر داريم ! روزي براي زيارت و انجام کار به حرم آمدم . در بالاي بام اتاق انتظامات ، وضو خانه اي بود . بعد از اينکه وضويم را گرفتم ، در هنگام بازگشت ، چشمم به گنبد حضرت افتاد ، گفتم : بي بي جان ! دکتر من تويي ، خودت خوب مي داني که از لحاظ مادي برايم خيلي مشکل است که هزينه عمل را بپردازم . خودت عنايتي کن . از فرداي آن روز ، ناراحتي کليه ام آرام گرفت و اثري از سنگ نبود . وقتي که به دکتر مراجعه کردم ، عکسبرداري کردند و گفتند : سنگ دفع شده است و ديگر مشکلي نداريد .