( 276 )



آقاي عدالت :



سه سال قبل در يکي از منازل موقوفه سکونت داشتم ، حکم تخليه منزل صادر شد ، ايام نوروز بود ، هر روز صبح قبل از خطبه صبح که در حرم ايراد مي شود به بي بي متوسل مي شدم ، بي بي به وسيله يکي از خادمان حرم ، وسيله اي فراهم کرد که خانه اي به صورت رايگان در اختيارم قرار گرفت .



( 277 )



آقاي علي جلالي :



950 هزار تومان بدهکار بودم ، از پرداخت آن ناتوان بودم ، لحظه اي آرامش نداشتم ، شب 21 ماه مبارک رمضان بود ، در کفشداري نشسته به بي بي عرض حال مي کردم ، سيدي نوراني آمدم ، کفشهايش را تحويل داد و يک اسکناس يک هزار توماني به من داد ، گفتم : اگر نذر است در صندوق نذورات بريزيد ، فرمود : نه مخصوص شماست .



از آن لحظه برکت به زندگي ام روي آورد ، در مدّت کوتاهي بدهي ام پرداخت شد و بيش از 5 ميليون پس انداز نصيبم گرديد .



( 278 )



آقاي علي مرادي :



در کفشداري شماره 3 مشغول خدمت بودم ، جواني آمد و اظهار کرد که شماره اش را گم کرده است ، پس از اين که نشاني کفشهايش را گفت ، به او گفتم که برود و از دفتر کفشداري نامه بياورد .



کفشها را بر اساس نامه دفتر به او دادم ، او رفت .



ساعتي گذشت يک نفر اهل پاکستان آمد و شماره کفش را داد ، معلوم شد آن کفشها مربوط به ايشان بوده است ، ماجرا را گفتم ، قانع نشد ، گفت : قيمت کفشهاي من 8000 تومان است ، بايد کفشها را پيدا کني و يا ازعهده اش بر آيي .



يک جفت دمپايي دادم که برود و فردا مراجعه کند .



جريان را به مسئولين کفشداري گفتم ، گفتند : بايد خودت از عهده اش برآيي.



آن زمان حقوق ماهيانه من 6000 تومان بود ، به هر زحمتي بود مبلغ 8000 تومان تهيه کردم و مهيا شدم که خسارت او را بپردازم .



کنار ضريح رفتم و عرض کردم : بي بي جان ، خدا را خوش نمي آيد که من بدون اين که قصوري از من سر بزند مجبور به پرداخت خسارت بشوم .



روز بعد آن جوان آن کفشها را در حالي که در يک پلاستيک مشکي محکم بسته بود به من تحويل داد و شماره گرفت و داخل حرم شد .



چون دقت کردم ديدم کفش هاي آن مرد پاکستاني است ، پس از چند دقيقه آن جوان آمد ، شماره را از او گرفتم و کفشها را تحويل ندادم ، هرچه سروصدا کرد ، اعتنا نکردم .



مسئولين متوجه شدند ، آمدند او را دستگير کردند و بعد از مدتي آن پاکستاني آمد و کفشهايش را تحويل دادم .



( 279 )



آقاي عليرضا خادم :



در اوايل که در حرم مشغول خدمت شدم ، بر نحوه کار مسلّط نبودم ، يک روز زائري آمد که اهل علم بود ، کفش ديگري اشتباهاً در اختيار او قرار دادم ، عصباني شد و تندي کرد ، هر چه عذر خواستم آرام نشد .



مي گفت : تو مرا مسخره کرده اي ، تو قصد مردم آزاري داري .



در پايان من گفتم : اگر من چنين قصدي داشتم حواله ام به خدا و اين بي بي و اگر شما چنين قصدي داشتيد همينطور .



آن روز گذشت ، روز بعد همان شخص آمد و در حالي که به شدت گريه مي کرد گفت :



ديشب بانويي را در عالم رويا ديدم ، به من فرمود : از خانه من برو بيرون ، چرا آبروي خادم مرا بردي ؟ او که تقصيري نداشت ، آن همه عذرخواهي کرد و قبول نکردي .



از خواب بيدار شدم ، توبه کردم ، بايد بيائي و پايت را روي صورت من بگذاري و مرا حلال کني .



گفتم : من از شما گذشتم ، انشاء الله بي بي هم از شما مي گذرد .



( 280 )



آقاي غلامحسين کريمخاني :



روز 25 /10/75 ش . دچار سکته قلبي شديدي شدم ، مرا به بيمارستان کامکار بردند ، چون در اطاق سي.سي.يو تخت خالي نبود ، اکسيژن وصل کرده ، به بيمارستان خرّمي منتقل کردند .



پسرم تا ميدان سعيدي با دوچرخه آمبولانس را دنبال مي کند ، آنجا ديگر آمبولانس را گم مي کند ، بر مي گردد به حرم مطهر و به بي بي عرض مي کند پدرم بيش از 30 سال به شما خدمت کرده ، اينک شفاي او را از شما مي خواهم .



صبحگاهان از انتظامات حرم با بيمارستان تماس مي گيرند ، بيمارستان جواب رد مي دهد و مي گويد : اميدي به زنده ماندن ايشان نيست ، ولي عنايات حضرت معصومه مرا از مرگ نجات داد .



( 281 )



هموگويد : در سال 1357 ش . يک زائر همداني مبلغ 4000 تومان به عنوان امانت به دفتر هدايا سپرد ، هنگامي که براي گرفتن امانت خود مراجعه کرد ، کليد صندوق گم شد ، در حدود يک ساعت او معطّل شد ، سرانجام کليد پيدا شد ، امانت او را پس داديم .



او گفت : من بليت همدان داشتم ، با گم شدن کليد ، بليت من نيز باطل شد .



بالاخره ايشان رفت و بعد از يک هفته آمد و گفت : من آن زائر همداني هستم وقتي رفتم اتوبوس رفته بود ، با ماشين ديگري رفتم ، بعد معلوم شد که آن اتوبوس در راه تصادف کرده و همه سرنشين هاي آن کشته شده اند .



بدين سان خداوند متعال زائر حضرت معصومه را از مرگ نجات داده بود .



( 282 )



هموگويد : در سال 1359 ش . همسرم به شدت مريض شد ، پس از مداواي فراوان سرانجام در بيمارستان نکوئي قم بستري شد .



با عجله به حرم مشرف شدم و به خدمت بي بي عرض کردم : بي بي جان ، من بچه هاي خردسال دارم ، شفاي همسرم را از تو مي خواهم .



از عنايات بي بي همسرم خوب شد و بر سر زندگي اش برگشت .



( 283 )



آقاي قسمت شريفي نيا :



يک بار در حرم مطهر پايم لغزيد و به شدّت صدمه ديد ، چهل شبانه روز خواب و خوراک من گريه بود ، روزي به حرم مشرف شدم گريه زيادي کردم و عرضه داشتم : يا مرا شفا دهيد و يا مرگ مرا از خدا بخواهيد که ديگر زندگي برايم سخت شده است .



چون ازحرم بيرون آمدم ، هيچگونه ناراحتي در پايم احساس نکردم .



( 284 )



آقاي محمد جواد ابوالقاسمي :



در سال 1372 ش . چون از روي پل صفائيه گنبد بي بي را ديدم ، عرض کردم : بي بي من مي خواهم امسال به مکه مشرف شوم ، لطفا وسيله حج من و همسرم را فراهم کن .



سپس به حرم مشرف شدم و زيارتنامه بي بي و حضرت فاطمه عليها السلام را خواندم ، و در کنار ضريح مجدداً از بي بي تقاضا نمودم .



وقتي به منزل رفتم ، همسرم گفت : برادرت با تو کار دارد . با او تماس بگير . چون تماس گرفتم معلوم شد که وسيله ثبت نام من و همسرم ، و نيز ديگر برادران و خواهران و دامادهايمان از سوي پدرم فراهم شده است .



( 285 )



آقاي مختار شعباني :



بچه دوساله اي داشتم که به شدّت مريض شد ، شبي قرار شد او را به دکتر ببريم ، دير بود ، مطب دکترها بسته بود ، او را به حرم بردم و در بالاي سر روي زمين گذاشتم و عرض کردم ، اي دختر باب الحوائج دکتر اصلي شما هستيد ، بچه مرا شفا دهيد . لحظه اي بعد بچه بلند شد و شروع به راه رفتن کرد . بدون اين که به کسي چيزي بگويم او را برداشتم و به منزل بردم .



داستان را به همسرم گفتم : او در حالي که به شدّت گريه مي کرد گفت :



هنگامي که شما رفتيد من خوابيدم ، در عالم رويا ديدم خانمي به من فرمود : بلند شو ، همسرت آمد ، ما بچه ات را شفا داديم .



( 286 )



آقاي ناصر اصغر زاده موحّد :



روزي پسرم از پشت بام يک خانه سه طبقه به زمين افتاده بود ، در کمال نوميدي او را به بيمارستان برديم ، به پزشک معالج گفتم : من خادم حضرت معصومه عليها السلام هستم ، به خاطر بي بي بچه ام را نجات دهيد .



دکتر گفت : آنچه از دست من بر مي آمد ، انجام دادم ، ديگر چيزي از دست من ساخته نيست ، او مانند يک مرده افتاده است .



از همانجا رو به طرف کريمه اهلبيت کردم و گفتم : نجات پسرم را از شما مي خواهم .



همان لحظه چشمهايش را باز کرد و اميدي در دل ما ا يجاد شد .



پس از مدّتي از بيمارستان مرخص شد ، اينک 16 سال از آن حادثه مي گذرد و پسرم از برکت بي بي صحيح و سالم است .



( 287 )



هموگويد : علاقه زيادي به حج داشتم ، از حضرت معصومه عليها السلام تقاضا کردم که مقدمات اين سفر روحاني را فراهم نمايد .



چيزي نگذشت که از فروش خانه پدري ، امکان ثبت نام حاصل شد ، و همان سال به حج مشرّف شدم ، در حالي که خيلي ها بيش از ده سال در نوبت بودند .



( 288 )



آقاي يوسف اسرافيلي :



روزي با همسرم به زيارت بي بي مشرف شديم ، و در حرم مطهر به همسرم گفتم : چه مي شد که بي بي مرا به خادمي مي پذيرفت و نام من جزو خادمان آستانه اش ثبت مي شد ؟



اين گفتگو بين من و ايشان رد و بدل شد ، آنگاه وارد حرم مطهر شديم .



يکي از مسئولين حرم ، بدون اين که سابقه آشنايي داشته باشيم ، به من گفت : اگر مي خواهي خادم حرم بشوي ، امروز آخرين روزي است که فرم ثبت نام در اختيار متقاضيان گذاشته مي شود .



پس از زيارت به محل ثبت نام مراجعه کرديم ، فرم را تکميل نموديم و به عنوان خادم افتخاري به خدمتگذاري حرم مطهر مفتخر شديم .



( 289 )



هموگويد : روزي يک نفر روحاني به من گفت : مشکل سختي دارم ، سالهاست از تهران به قم مي آيم متوسل مي شوم ، شما خادم بي بي هستيد براي مشکل من واسطه شويد .



با هم کنار ضريح رفتيم ، براي رفع مشکل ايشان دعا کرديم ، پس از دو هفته به سراغم آمد و گفت : الحمدلله از عنايت بي بي مشکلم حل شد .



پرسيدم مشکل شما چه بود ؟ گفت : دختري داشتم که فلج بود و همه دکترها جواب کرده بودند ، الحمدلله از لطف بي بي شفا يافته و اينک به همراه هياتي به قم مشرف شده است .



خادمين حرم از آنها استقبال کردند ، دختر در کمال صحت و سلامت بود .



( 290 )



يکي از خدام :



يکي از خادمان حرم مطهر که نخواست نامش فاش گردد ، گفت :



ماهها بود که همسرم مبتلا به درد پا بود و حتي نمي توانست قدمي بردارد . هرچه به دکترها مراجعه کرديم نتيجه نگرفتيم .



يکي از روزها وقت شيفت خدمتم رسيد ، خواستم انيفورم خدمت بپوشم و به سوي حرم مطهر روانه شوم ، ديدم روپوش مخصوص خدمت که همه خدّام بايد در حرم آن را بپوشند ، شسته نشده ، پرسيدم چرا اين را نشسته اي ؟



بغض همسرم ترکيد ، با گريه گفت : ديگر توان ايستادن ندارم ، سالهاست که شما خادم حضرت معصومه هستيد ، از بي بي بخواهيد که پايم را شفا دهد .



حالم بسيار منقلب شد به حرم مشرف شدم ، در کفشداري لحظاتي با خود خلوت کردم و شفاي همسرم را از بي بي دو عالم مسئلت نمودم و عرضه داشتم : اگر همسرم خوب نشود من ديگر نمي توانم در خدمت زائران شما باشم ، زيرا ناگزيرم در خانه بمانم و از همسرم پرستاري نمايم .



پس از پايان شيفت به خانه برگشتم ، ديدم همسرم به استقبالم آمد ، با اين که قبلاً حتي يک قدم نمي توانست راه برود .



شگفت انگيزتر اين که ديدم خانه را نيز نظافت و مرتب کرده است .



گفتم : چه شده ؟



گفت : بعد از رفتن شما ساعتي خوابيدم ، بانوي بزرگواري را در عالم رويا ديدم ، به نزد من آمد ، از من تفقّد فرمود ، دست مبارکش را به پاي من کشيد و فرمود : شفاي ترا کفشدار ما از ما خواست ، ما ترا شفا داديم ، برخيز خانه را مرتب کن و لباسهايش را بشوي و به همسرت بگو : ما لحظه اي از احوال شما غافل نيستيم.



( 291 )



يکي ديگر از خادمان حرم مي گويد :



به درد زانوي سختي مبتلا شدم ، روزي در محل کارم در کفشداري فرصتي پيش آمد با بي بي دو عالم درد دل گفتم و عرضه داشتم : اي بي بي ، من دوست دارم که همواره در خدمت شما باشم و بتوانم از زائرانت پذيرايي کنم .



سپس به کنار ضريح رفتم ، دو رکعت نماز خواندم و سرِ تعظيم بر شبکه هاي ضريح نهادم و اشک فراوان ريختم .



ساعت 11 شب به منزل رفتم ، تا خوابيدم در عالم رويا ديدم که در محضر امام رضا عليه السلام هستم ، عنايتي فرمودند و دست مبارکشان را بر زانوي من نهادند . احساس کردم که ديگر زانويم درد نمي کند . صبح که براي نماز برخاستم اثري از درد پا نديدم ، و براي هميشه درد پا از من رفع گرديد .



( 292 )



يکي ديگر از خادمان حرم مي گويد :



ناراحتي کليه داشتم ، عکس برداري ها حکايت از وجود سنگ بزرگي در کليه داشت ، پزشکان گفتند : بايد تحت عمل جراحي قرار بگيري و يا از طريق سنگ شکن درمان شوي .



با خود گفتم : ما خود دکتر داريم و به اين مسائل نياز نيست .



روزي هنگامي که چشمم به گنبد مقدس افتاد ، عرض کردم : بي بي ، دکتر من شماييد ، من هزينه عمل جراحي ندارم ، خود عنايتي فرماييد .



از فرداي آن روز ديگر ناراحتي احساس نکردم ، دوباره به دکتر مراجعه کردم ، عکس برداري کردند و گفتند : سنگ دفع شده ، ديگر مشکلي نداريد .



( 293 )



يکي ديگر از خادمان با اخلاص مي گويد :



وضع مالي ام خوب نبود ، دو هزار تومان بدهي داشتم ، سخت افکارم پريشان بود ، بالاي سر دو رکعت نماز خواندم و به بي بي عرض کردم : بي بي جان من به طلبکار وعده داده ام که فردا بدهي ام را بپردازم ، دو هزار تومان از شما مي خواهم .



عصر همان روز مرحوم آيت الله گلپايگاني به حرم مشرف شدند ، به هنگام تشرّف نگاه خاصي به من کردند ، به طوري که تصور کردم که تقصيري از من سرزده است .



به هنگام مراجعت از حرم ، کفشهايشان را تقديم کردم ، چند قدمي رفتند ، سپس برگشتند و نام مرا پرسيدند ، گفتم : " عليرضا " .



فرمودند : بيا جلو ، مي خواهم صورتت را ببوسم .



جلوتر رفتم و دستشان را بوسيدم ، آيه اي را درگوشم خواندند و مبلغ دو هزار تومان در جيبم نهادند .



( 294 )



يکي از خادمان حرم مي گويد :



مشکل مالي برايم پيش آمد ، به بي بي دو عالم متوسل شدم ، خانمي به من معرفي شد که اهل خير است ، به نزد او رفتم ، گفت : شما خادم حضرت معصومه عليها السلام هستي ، چرا به خود بي بي مراجعه نکردي ؟ گفتم : چرا ، مراجعه کردم بي بي به شما حواله دادند .



دست زير تشک برد و مبلغ 15000 تومان به من داد ، گفتم : اين مبلغ مشکل مرا حل نمي کند ، 15000 تومان ديگر دادند و گفتند :



اگر وضع مالي ات خوب شد و من زنده بودم ، به من پس مي دهي ، و اگر مُردم ، آن را به تو مي بخشم ، حلالت باشد . پس از مدت کوتاهي فراهم شد ، بردم و به او تقديم کردم ، او نيز قسمتي از آن را به من بخشيد .



( 295 )



يکي ديگر از خادمان مي گويد :



زائري وارد کفشداري شد ، يک جفت کفش لاستيکي به من داد که بسيار کثيف بود ، به او پرخاش کردم و او چيزي نگفت .



شب که مشغول شام شديم ، اولين لقمه در گلوي همسرم گير کرد و نزديک بود خفه شود . هرچه تلاش کرديم ، تلاش ما به جايي نرسيد .



يک مرتبه متوجه شدم که چون به زائر بي بي تندي کرده ام ، از سوي بي بي تنبيه مي شوم .



توبه کردم و از بي بي معذرت خواهي کردم ، همان لحظه لقمه از گلوي همسرم پايين رفت و نفس راحتي کشيد .



از آن لحظه تصميم گرفتم که هرگز با زائران بي بي تندي نکنم .



( 296 )



يکي ديگر از خادمان مي گويد :



ساعت در حدود 30: 11 دقيقه شب بود ، چند نفر زائر شهرستاني رسيد ، خواستند به حرم مشرف شوند ، گفتم : به ما دستور داده اند که بعد از ساعت 11 کفش قبول نکنيم ، الآن درب هاي حرم مطهر بسته مي شود ، ساعت 30: 3 دقيقه بامداد درها باز مي شود و ما در خدمت هستيم ، شما الآن از مقابل ايوان آيينه سلام عرض کنيد و صبح مشرف شويد .



يکي از آنها عصباني شد و حرفهاي تندي زد و من حوصله به خرج داد و پاسخي نگفتم .



پس از چند ماه سه نفر زائر آمد ، يکي از آنها به ديگري گفت : خودش هست او به من گفت : آقاي کفشدار ببخشيد ما را حلال کنيد .



گفتم : شما کي هستيد :



گفت : من پدر آن جواني هستم که چند ماه پيش به شما اهانت کرد . او هنگامي که به شهر خود بازگشت ، شبي در عالم رويا به محضر حضرت معصومه عليها السلام مشرف شده ، بي بي فرموده : چرا به خادم من اهانت کردي ؟ بايد بروي و از او حلاليت بطلبي .



( 297 )



يکي ديگر از خادمان حرم تصادف مي کند و موجب کشته شدن پيرزني مي شود ، به پرداخت 350000 تومان به عنوان ديه محکوم مي شود ، چند سالي توان پرداخت نداشته ، تا به يک ميليون مي رسد ، در يکي از شبها که مراسم غبار روبي بوده ، به خدمت بي بي عرض مي کند که اگر نتوانستم اين مبلغ را پرداخت کنم به زندان مي روم و از خدمت شما محروم مي شوم .



مقداري از وسائل خانه را مي فروشد و 200000 تومان فراهم مي کند .



شب در عالم خواب به خدمت بي بي مي رسد ، برگ سبزي از طرف بي بي به او داده مي شود و بي بي مي فرمايد : اندوهگين مباش .



دو روز مانده به موعد دادگاه ، پستچي درب خانه را مي زند و مي گويد يک فقره چک به نام شما از تهران آمده است ، وقتي که آن را تحويل مي گيرد مي بيند 800000 تومان است ، يعني : دقيقاً به مقداري که نياز داشته است .



( 298 )



يکي از خادمان حرم براي اجراي دستور دفتر انتظامات با برخي از دسته جات برخورد مي کند ، شب درعالم رويا به صورت ظريفي هشدار داده مي شود ، تا از اين برخوردها پرهيز کند .



( 299 )



يکي ديگر از خادمان به هنگام جمع کردن موکت صحن مطهر بي احتياطي مي کند و موجب مي شود که خانم جواني از زائران به زمين بخورد و زانويش به درد آيد .



مکرّر از او حلاليت مي طلبد و از حضرت معصومه عليها السلام معذرت خواهي مي کند ، در عين حال به شکلي ، مورد بازخواست قرار مي گيرد و هشدار داده مي شود که در کار خود بي احتياطي نکند .



( 300 )



يکي از خادمان حرم مي گويد :



درعالم رويا ديدم اعلام شده است که حضرت معصومه عليها السلام به افتخار خادمين خود محفلي آراسته و همه آنها را دعوت کرده است .



پرسيدم : آيا اين دعوت از سوي توليت است ؟ گفتند : نه ، از سوي شخص حضرت معصومه عليها السلام .



اين محفل در مسجد بالاي سر بود . ولي چون وارد شدم ديدم که آنجا باغ انگور است ، بسيار سبز و خرّم بود و همه خادمين حضور داشتند ، جز اين که من هيچ يک از آنها را نشناختم .



نگارنده گويد : اين بود 60 مورد از عنايات بي بي دو عالم به خادمان درگاه و متصدّيان خدمات بارگاه ملک پاسبان آن شفيعه محشر ، دخت موسي بن جعفر ، کريمه آل پيغمبر ، حضرت معصومه اطهر _ سلام الله عليها _ .



در لابلاي کرامات ديگر نيز ، از اين خادمان با اخلاص به وفور ياد شده بود ، (154)



ولي اختصاص دادن يک بخش به اين تلاشگران مخلص و متواضع ، به عنوان " يادمان خادمان " براي توجه زائرين محترم اين آستان عرش نشان ، به اين عزيزان بي نام و نشان ، (155) و هشداري به اين عزيزان است که قدر موقف را بدانند ، در خدمات خود تلاش بيشتري نمايند ، و رضايت بي بي عالم را ، از رهگذر انجام خدمات با حوصله ، اخلاص ، تواضع ، به ويژه حُسن خلق ، و برخورد نيکو ، در حدّ شايسته به دست آورند .



در اين رابطه کتاب مستقلي ، تحت عنوان : " عنايات معصوميّه " از زبان خادمين آستانه مقدس ه حضرت معصومه عليها السلام به رشته تحرير درآمده ، که در بخش يادمان خادمان ، بيش از هر منبع ديگر از آن بهره برده ايم . (156)