اسماعيل بن آدم بن عبد الله بن سعد، از بزرگان مدينة المومنينِ قم است و از اكابر محدثين و مصنفين، و همچون محمد بن الحسن الصفار و محمد ابي الصهبان كه از مشاهير دورانند،(1) شاگردي او كرده اند و تصنيف او را بر او خوانده و از او [اجازه ] نقل گرفته اند. نجاشي او را در كتاب خود آورده(2) و علامه در خلاصة الاقوال تصريح به عدالتش فرموده است.(3) و ابن داود نيز به توثيقش قائل گشته است.(4)