ابراهيم بن محمد [الاشعري ] كه از جمله محدثين قم است و به شرف ملازمت حضرت امام همام موسي كاظم 7 مشرف گشته واز آن حضرت احاديث شنيده و بعد از آن حضرت، ملازمت حضرت امام مفترض الطاعة علي بن موسي الرضاعليه السلام (1) نموده و از آن حضرت نيز احاديث استماعنموده، نجاشي او را در كتاب خود ذكر نموده،(2) و حضرت علامهدر خلاصه، اسم شريف او را درج نموده(3) و در كتاب ابن داود نيزمذكور است.(4)

3) ابراهيم بن هاشم

ابراهيم بن هاشم و كنيه شريف آن حضرت ابو اسحاق(5) است و ازاكابر محدثين قم است، و او را كتب بسيار است در حديث.(6) و اصلآن حضرت به كوفيين منتهي مي شود(7) و به وساطت او آثار بسيار و اخبار بي شمار از روايات ائمه اطهارعليهم السلام منقول است. و نجاشي و كشي(8) و حضرت شيخ ابو جعفر طوسي و علامه و ابن داود همه در كتب خود ايراد اسمشريف او نموده اند.(9) و بعضي از اصحاب ذكر فرموده اند كه او به شرف ملازمت حضرت امام الجن و الانس علي بن موسي الرضاعليه السلام مشرف گشته اند.(10) ابن داود او را از راويان حضرت امام همام(11) محمدتقي عليه السلام دانسته است.(12)

1 و 2) رجال نجاشي، ص 24، ش 42.

3) خلاصة الاقوال، ص 6، ش 20.

4) رجال ابن داود، ص 17، ش 30. ر.ك: فهرست طوسي، ص 31، ش 14: «له كتاب بينه و بين اخيه الفضل...»؛ معجم رجال الحديث، ج 1، ص 272، ش 249.

5) رجال نجاشي، ص 16، ش 18: «ابواسحاق القمي اصله كوفي، انتقل الي قم، قال أبوعمرو الكشّي: تلميذ يونس بن عبدالرحمن من أصحاب الرضاعليه السلام، هذا قول الكشّي، و فيه نظر».

6 و 7 ) همان؛ فهرست طوسي، ص 27، ش 6.

8) اين مطلب در كتاب كشي يافت نشده است، بلكه نجاشي از كشي نقل مي نمايد و آن را مورد تأمّل و مناقشه قرار مي دهد.

9) فهرست طوسي، ص 27؛ خلاصةالاقوال، ص 4؛ رجال ابن داود، ص 20، ش 43.

10) فهرست طوسي، ص 27، ش 6.

11) در متن؛ تمام آمده است.

12) اين مطلب در رجال ابن داود يافت نشد، ر.ك: معجم رجال الحديث، ج 1، ص 316، ش 332.