بيمارستان آية الله العظمي گلپايگاني رحمة الله عليه



يكي از مهم ترين اقداماتي كه حضرت آية الله العظمي گلپايگاني رحمة الله عليه براي پيش رفت و بهبود امور درماني روحانيت معظم قم برداشتند احداث بيمارستاني مجهز به تمامي امكانات مورد نياز بود. اين بيمارستان داراي بخشهاي گوناگون مردان و زنان، همچون: بخش قلب، جراحي، اورژانس، داخلي، اطفال، اعصاب، راديولوژي، آزمايشگاه و امثال آنها بود كه در خدمت عموم مردم به ويژه روحانيون محترم بود. اين بيمارستان در عصر سياه حكومت پهلوي و به منظور حفظ و صيانت نواميس مؤمنين و طلاب و رعايت تقوا بنا گرديد كه نقش مهمي در رسيدگي به وضعيت بيماران با الهام از دستورهاي اسلامي ايفا كرد.



انگيزه تأسيس اين بيمارستان آن بود كه بيمارستانهاي موجود در قم همانند تمام بيمارستانهاي شهرهاي ايران شئونات اسلامي را رعايت نمي كردند و درمان همراه با معصيت و زير پا نهادن عقايد و احكام اسلامي بود. از اين رو، ايشان به فكر احداث بيمارستاني با ويژگيهاي اسلامي افتادند كه تا سال 1341 شمسي به صورت محدودي فعاليت داشت و اما پس از حمله وحشيانه عمال ددمنش رژيم پهلوي به طلاب و روحانيون بي پناه مدرسه فيضيه در سوم فروردين 1342 ه .ش برابر با 25 شوال 1382 ه .ق كه منجر به شهادت و مصدوم شدن عده بسياري از آنان شد وبيمارستانهاي قم با دستور حكومت از پذيرش مصدومان و زخمي ها امتناع كردند، در اين حال آية الله العظمي گلپايگاني مصمم شد تا بيمارستان را در سطحي گسترده و مجهز به تمام امكانات و وسايل درماني رفاهي براي روحانيون وسعت دهند كهتا سالها در اختيار روحانيون بود و بعد از انقلاب به علت تغيير فرهنگ مذهبي و رعايت شئون اسلامي در ساير بيمارستانها، اين بيمارستان پذيراي ساير اقشارمردم نيز مي باشد.(1)