براي اثبات دوستي و فداكاري كامل و حقيقي و خلوص و صفاي باطني و واقعي، خود و نزديكان خود را فدا كردن و بر خويشتن شكنجه و رنج روا داشتن، از قديم، در ميان بسياري از اقوام و ملل، معمول بوده و هنوز هم در پاره اي از نواحي معملو است. هم اكنون به طوري كه نقل شده والعهده علي الراوي، در بعضي از نواحي جنوبي ايتاليا و فرانسه هر سال در روزهاي معيني به سوگواري مي پردازند و مراسم خاصي به پا مي دارند از جمله اينكه عده اي با بدنهاي برهنه در حالي كه هر يك ماهوت پاك كن هائي در دست دارد كه لابلاي موهاي آن، تيغ هاي ژيلت تعبيه شده با عجله حركت مي كنند و چون به سر چهار راهها و محلهاي پرجمعيت مي رسند، ماهوت پاك كن ها را با شتاب به رانها و ديگر نقاط بدن خود مي كشند تا خون جاري شود.



در روزهاي ديگري است كه هنگام ورود به عبادتگاه(كليساي مخصوصي) زانوهاي خود را برهنه مي كنند و با سرزانو از پله هاي طولاني و سنگي و زبر و ناهموار بالا مي رود و بعد از چند پله بالا رفتن، از سر زانو خون جاري مي شود، معهذا تا آخر به راه خود ادامه مي دهند. در جاي ديگري است كه سنگهاي زير پله هاي معبدي را آنقدر زبان مي زنند تا خون از زبان جاري شود، اينها مراسمي است كه در متمدترين كشورهاي اروپا معمول است و فيلمهاي مستندي از آنها تهيه شده كه در سينماها نشان داده اند.



اينگونه امور كه از قديم در ميان ملل جهان، در هر ناحيه به كيفيتي خاص جريان داشته و اكنون نيز كم وبيش، معمول است و هر يك ريشه هاي عميق مذهبي دارد، خيلي مناسب و به جا است كه درباره عادات و مراسم مذهبي و اعمال ناشي از خاصي و دوستي حقيقي و ايمان كامل و منشأ و اصل هر كدام از آنها، و جنبه معنوي و روحي هر يك، دقت و تحقيق و بررسي كافي و وسيعي بشود.



در اين مورد بايد گفته شود كه خلوص و علاقه و محبت حقيقي شيعه نسبت به پيغمبر(ص) و اهل بيت اطهار او، وضعي استثنائي دارد كه به مناسبت فاجعه كربلا، مظاهر اين علاقه و محبت، بيشتر در اطراف اين واقعه دور مي زند.



8ـ وسائلي كه در دسته جات آورده مي شد و بعضي از آنها اكنون هم آورده مي شود