7ـ كاه و خاك و خاكستر به سر ريختن وگل به سر زدن


كاه و خاكستر به سر ريختن در سوگواري عاشورا، اكنون معمول است، به علاوه در روز عاشورا سر و صورت يا پيشاني خود را گل آلود مي كنند.



كاه و خاك به سر ريختن از قديم معمول بوده و اين موضوع در داستان مرگ پسر"اتابك افراسياب"، از"ابن بطوطه" نقل شد.(479)



گل و لجن به سر زدن نيز سابقه ممتدي دارد، اما همطور كه مكرر گفته شده است، از زمان صفويه به بعد تمام اين امور به عزاداري عاشورا اختصاص پيدا كرده و شنيده و ديده نشده است كه در مورد ديگري، كاه و خاك به سر ريخته يا گل به سر و صورت ماليده باشند.

پاورقي

(479) از عبارت ابن بطوطه(ج1,‌ص 122) چنين معلوم مي شود كه در سوگواري، خاك و كاه را روي سر قرار مي دادند و جل حيوانات را در بر مي كردند: و قد لبسو التلابيس و جلال الدواب و جعلوا فوق رؤسهم التراب والتين. جل چهار پايان را در بر كرده و روي سرشان خاك و گل گذاشته بودند.