قفل به تن يا به اصطلاح ديگر، علمدار كسي است كه در روز عاشورا انواع آهن آلات را از قبيل قفل و كارد و چاقو و خنجر و نعل اسب و گاهي آينه هاي كوچك، با سوزن يا سنجاق از پوست بدن خود آويزان كند. قفل به تنان بدنشان برهنه بود فقط لنگي بسته بودند و جلو قمه زنها حركت مي كردند و براي اينكه بدنشان با كسي يا چيزي تماس پيدا نكند، عده اي دست به دست هم داده و حلقه اي تشكيل مي دادند و وي در وسط آنان با تأني حركت مي كرد.علت اينكه به او علمدار مي گفتند، اين بود كه قفل به تن مي خواست جراحاتي كه بر بدن مطهر علمدار كربلا حضرت عباس(ع) و حربه هاي فراواني كه بر وي آوردند نشان دهد.



در قم قفل به تن نبود و اگر گاهي ديده مي شد از نقاط آمده بود؛ نويسنده از سابقه علمدار يا قفل به تن و منشأ آن اطلاعي به دست نياورده است، قفل به تن شدن گويا سالها است كه در هيچ جا معمول نيست.