مردم قم درتمام اعياد ديني و مذهبي و مواليد ائمه(ع) به خصوص در عيد فطر و عيد قربان و تولد پيغمبر(ص) و عيد غدير(430)و روز نيمه شعبان(تولد ولي عصر(ع)) هر چه باشكوهتر جشن مي گيرند و مراسمي به پا مي دارند و بازار و خيابان را چراغان مي كنند و آئين مي بندند.

در ولايت حضرت ولي عصر، امام دوازدهم، سه شب(شبهاي سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه شعبان)، تمام بازار و خيابان ها و تمام دكانها را آئين مي بندند و جشن به پا مي كنند مدح خوانان به مداحي مشغول مي شوند و در عموم مغازه ها و بنگاهها از واردين با شيريني و شربت پذيرائي مي نمايند.

(430) معزالدوله ديلمي در سال 352 دو شعار از شعارهاي شيعه را رسمي و علني كرد، يك يعطيل و سوگواري عاشورا كه شرح آن خواهد آمد ديگري جنش و چراغاني و آتش بازي در شب عيد غدير، وي دستور داد در اين شب، تمام دكانها تا صبح باز باشد و نوبت چيان، طبل و بوق بزنند، در صبح عيد غدير. شيعيان به مقابر قريش(كاظمين فعلي) رفتند و نماز عيد به جا آوردند.(به تاريخ عضدالدوله و كتاب آل بويه مراجعه فرمائيد).