در پايان اين بحث بي مناسبت به اين مطلب اشاره شود كه امروز در پنج شش كيلومتري جنوب شرقي قم(در كنار راه آسفالته كاشان) تپه اي است، به نام تپه قل درويش كه معلوم مي شود بناي مفصل و باشكوهي بوده و حوادث زمان آن را به اين روز افكنده است.



درباره انتساب تپه مزبور به قل درويش و اينكه قل درويش چه كسي بوده و در قم چه سمتي داشته، مطلبي به نظر نويسنده نرسيده است، جز آنكه روملو در احسن التواريخ ذكر كرده به اين مضمون كه: در حوالي قرن نهم هجري، كرمان از طرف"شاهرخ" به قل درويش و برادرش به طور موروثي تعلق داشته است. قل درويش در سال 858 به دست سپاه جهانشاه(قره قوينلو) اسير شد.(317)



مي توان احتمال داد كه قل درويش مزبور پس از اسير شدن، همراه جهانشاه به قم آمده(قبلا از آمدن جهانشاه به قم و توقف وي در اين شهر، سخن رفته است)، و در آنجا توطن اختيار كرده و در همان شهر درگذشته است و اين اطلال، باقيمانده محل سكونت يا محل دفن وي مي باشد.