در سال دويست هجري، مأمون علي بن موسي الرضا(ع) را از مدينه؛ به مرو دعوت كرد، تا او را وليعهد خود قرار دهد، آن حضرت به مرو آمد و ضمن جريانهاي مفصلي كه در كتب اخبار و تاريخ ذكر شده با شرايطي وليعهدي مأمون را پذيرفت يا ناچار شد بپذيرد.



تقريبا يكسال گذشت و ظاهرا در اين مدت، اطلاع زيادي از آن حضرت، به خاندانش در مدينه نرسيده بود، فاطمه معصومه(ع) خواهر وي براي اطلاع از حال برادر در سال دويست و يك از مدينه به طرف خراسان حركت كرد(149).



حركت وي به چه ترتيبي بود و همراهان او چه كساني بودند؟‌ همچنين از چه راهي وارد ايران و شهر ساوه شد(150)بر نويسنده معلوم نيست، چون به ساوه رسيد بيمار گشت؛ از وجود قم در نزديكي"ساوه" اطلاع داشت و از همين جهت پرسيد تا قم چند فرسنگ فاصله است؟ گفتند: ده فرسنگ(151).به خادم مخصوص خود فرمود وي را به قم كه مي دانست مركز شيعه علي(ع) است، ببرد.



مؤلف"تاريخ قم" گويد كه: قول درست اين است كه خبر ورود فاطمه(ع) به ساوه و به مردم قم رسيد، آل سعد اشعري اتفاق كردند كه قصد(خدمت)‌سِتي(152)فاطمه كنند و از او درخواست نمايند كه به قم آيد، از ميان ايشان، موسي بن خزرج بيرون آمد، و به شرف ملازمت سِتي فاطمه رسيد، زمام ناقه او را گرفت و به جانب شهر كشيد و به سراي خود فرود آورد.