ترجمه تاريخ قم كه اكنون در دست است، همناطور كه گفته شد يك چهارم كتاب، يعني پنج باب از بيست باب است(24) از اين ترجمه گذشته از چند نسخه خطي(25)كه موجود است يك چاپ هم با كوشش و تصحيح آقاي سيد جلال الدين تهراني از آن شده است.



ترجمه مزبور در سالهاي 805 و 806 هجري انجام يافته و متَرجِم كه معلوم است مردي وارد و مطَلع بوده، به نام حسن بن علي بن عبدالملك قمياست كه آن را به نام ابراهيم بن محمود بن محمد بن علي صفي(26)ترجمه كرده است.



از نوشته امير سيد احمد حسين مؤلفِ كتاب مِنهاج الصفوي معلوم مي شود كه كتاب تاريخ قم غير از ترجمه مزبور، ترجمه ديگري داشته كه وي دركتاب خود از آن نقل كرده است(27)در هر حال آنچه مسلم مي باشد اين است كه تمام بيست باب كتاب تاريخ قم به فارسي ترجمه شده و نسخه كامل آن تا اواخر صفويه در شهر قم وجود داشته است.



دليل اين امر؛ نوشته ميرزا عبدلاله اَفَندي، از شاگردان علامه مجلسي در كتاب"رياض العلماء" است كه گويد من در شهر قم نسخه فارسي"تاريخ قم" را كه در چند مجلد و مشتمل بر بيست باب بود ديدم.



وَاعلَم اني رَأيت نسخَة من هذَا التاريخ(تاريخ قم) بِالفارسيةِ فِي بَلدةِ قم وَ‌ هو كِتابٌ جَيِدٌ كَثيِر‎‎ٌ الفوائِدِ فيِ مجَلداتٍ محتوٍ عَلي عِشرينَ بَابا.(28)