حريم ملكوت


سروده هما قدرتي از سمنان

سطح اساتيد و محققان



با تو از پنجره سبز دعا مي گذرم از در سبزترين باغ خدا مي گذرم

همت خورشيد مرا بال و پر پرواز است تا به خورشيد از اين فاصله ها مي گذرم

لحظه ها را كه به ديدار تو مي انديشم فارغ از هستي و از خويش جدا مي گذرم

با تو سرشارم از آواز پر چلچله ها همره چلچله ها از همه جا مي گذرم

باور سبز من و آبي اين وسعت نور نور در نور سبكبال و رها مي گذرم

با اشارات شما از همه دل ميگيرم از سر جان و جهان بي سر و پا مي گذرم

با تو از عطر اهورايي گل باخبرم با خبر از تو و بي چون چرا مي گذارم

از دل كوچه پرپيچ و خم تنهايي به تمناي تماشاي شما مي گذرم

مقصدم تا به نهايت گذر از آينه هاست از دل روشني آينه ها مي گذرم

تا فراسوي افقهاي پر از زيبايي همنفس با نفس و باد صبا مي گذرم

مي رسم تا به كجا؟ تا به رهايي تا عشق در هواي تو گل سرخ حريم ملكوت

از سر شوق ز هر پنجره تا مي گذرم از همه دار و ندارم به خدا مي گذرم