آن گونه كه از مدارك تاريخي به دست مي آيد قم شهري كشاورزي بوده است و مردم از اين طريق روزگار مي گذرانيده اند. در سال 1328 شمسي وضع اقتصادي قم اين گونه توصيف شده است:"شغل عمده اهالي درجه اول كسب و بعد زراعت و صنايع دستي است. صنايع آن عبارت از: گيوه چيني، آيينه سازي، نمد مالي، كلاه نمد، مبل سازي، نجاري، آهنگري، مسگري، حلويات، صابون پزي و... است."



اكنون نيز شغل بيشتر مردم قم كسب و زراعت است.



در اين شهر صنايع مختلفي مشغول به كارند، كه پناهگاه خوبي براي متخصصان و صنعتگران ـ كه يكي از سرمايه ها و مايه هاي رشد و توسعه صنعت مستقل كشورند ـ گرديده است صنايع دستي نيز، نظير قالي بافي دراين شهر فعال است .