آنان پيش از اسلام، زرتشتي بوده اند اما بعد از ظهور اسلام بر اساس منابع تاريخي، مذهب مردم قم، تشيع بوده است. امام ششم(ع) فرمود:"قم، شهر شيعيان ما، پاك و مقدس است. هيچ كس به آن اراده بدي نمي كند مگر اين كه ذليل مي شود." در همه كتب، مذهب مردم اين شهر را شيعه نوشته اند و لذاست كه بعضي از دشمنان تشيع، آنان را"رافضي" و شهرشان را شهر رافضيان ناميدند. و ديگر اين كه علت قتل عامهاي مردم قم در قرون مختلف به دليل تشيع آنان بوده است: قتل عام و تخريب در زمان مأمون، قتل عام در زمان معتز، كشتار دوران مغول و تيمور و... .



از خصوصيات اين شهر، اين است كه مسكرات در آن يافت نمي شود، به شعاير مذهبي و حجاب احترام گذاشته مي شود و مردم آن از روحيه مذهبي، گذشت، مناعب طبع، تعاون و كمك به همنوع، صراحت لهجه و... برخوردارند.



حتي نوشته اند: مردم قم، كارهاي نيكوي بسياري انجام داده اند از آن جمله، مزارع و خانه هاي فراواني را براي ائمه(ع) وقف كرده اند و د يگر اين كه اولين كساني بوده اند كه خمس براي آنان فرستاده اند. ائمه(ع)، جماعتِ بسياري از آنان را با هدايا و بخششهاي خودشان گرامي داشتند، مانند اكرامي كه به ابو جْرُير، زكريا بن ادريس، عيسي عبدالله بن سعد و بسياري ديگر كردند. به بعضي جامعه هاي نيكو و انگشتر بخشيده اند. مردم قم، جامه امام رضا(ع) را ـ كه به دعبل بخشيده بودند ـ‌ به هزار دينار طلا خريدند و بسياري از فضايل ديگر كه در تاريخ ذكر كرده اند.