شهر قم؛ شهر علم و اجتهاد؛ شهر جهاد و شهادت، شهر حماسه هاي جاويد، شهر لاله هاي خونين كفن؛ شهر سربداران؛ شهر سرفرازان. قم شهري كه در جاي جاي آن بوي شهيدان پيچيده شده است. شهري كه انقلاب از آن جا آغاز شد، انقلابي كه بنيان ستم را از جا بركند. شهري كه امام را در خود پرورد. شهري كه حادثه 15 خرداد در آن رخ داد، فيضيه در آن جوشيد و خروشيد و مشت آهنين خويش را بر سر ستم كوفت. شهري كه جوانان آن پيشاپيش كاروان راهيان جبهه ها بودند و در عصره هاي رزم، حماسه هاي خونين و جاويدي خلق كردند.



شهري كه زنانش با بچه هايي در آغوش به خيابانها ريختند و با عفت و حجاب و شعارهاي كوبنده خويش كاخ 2500 ساله را در هم كوبيدند. زنان قم در همه عرصه ها پيشگام بوده اند و الگوي زنان ديگر جوامع اسلامي هستند. زنان متدين و پاكدامني كه در دامان خويش، دلاور مرداني چون شيخ علي اوسطي ها، زين الدين ها و... را پروردند. زناني كه در كارخانه، بيمارستان، دانشگاه، مدرسه، خانه و... شايستگي خويش را نشان دادند و ثابت كردند كه چيزي از مردان كم ندارند، بلكه از مردان بسيار پيشتر و مصممترند.



شهري كه فخر زنان، بانوي بزرگ جهان اسلام، دختر گرامي حضرت امام موسي كاظم(ع) در آن مدفون و بدين شهر آبرو و جلال بخشيده است. همين فخر براي مردم قم و بخصوص براي بانوانش بس، كه زني چون او در اين خاك خفته است. شايد ـ بلكه به طور حتم ـ‌ اگر آن بانوي بزرگ نبود؛ از قم، نام و نشاني اين چنين نمي يافتيم و قم چنين بلند آوازه نمي گشت.



قم از آن زماني كه اسلام و تشيع را با آغوش باز پذيرفت، مردمش از طلايه داران فرهنگ قرآني شدند: قاريان، مفسران و محدثان بزرگي را رد دل خود پرورش داد كه اين كار هنوز ادامه دارد و همه روزه شاهد جلسات قرآني، مسابقات قرآن، اذان، حديث و... هستيم و مي بينيم كه زن و مرد، كودك و نوجوان مشتاقانه در اين برنامه ها شركت مي جويند. مردم قم در حقيقت با حضور خود در صحنه، دستورهاي قرآن را عملي ساختند و عملاً فرهنگ قرآن را به جهانيان عرضه كردند. اكنون جهان به قم چشم دوخته است كه چگونه با رسالت تاريخي خويش در رساندن پيام الهي رفتار مي كند.



مردم قم در جنگ تحميلي، نقش فعالي داشتند و توانستند با بذل مال و جان، دينِ خود را به جنگ ادا كنند. گلزارهاي شهدا گواه اين مدعاست. هزاران شهيدي كه در خاك قم خفته اند شاهد صدقي هستند بر اين كه مردم قم پيمان خويش را با خدا درست و كامل ادا كردند. از همان ابتداي جنگ ـ‌ چه در جبهه غرب و چه جنوب ـ جوانان بسيجي و پاسدار قمي، وارد عرصه پيكار شدند و با دشمن ناپاك جنگيدند.