وي فرزند شاه اسماعيل صفوي، دومين پادشاه سلسله صفويه در قرن دهم هجري قمري مي باشد. وي همچون ديگر شاهان صفوي نسبت به مشاهد و اماكن منسوب به خاندان اهل بيت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در جهت آباداني، رونق، تجديد بنا و تعمير اين مشاهد مقدس توجه شاياني نمود و به ويژه به مزارات واقع در شهر قم و از همه بيشتر آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه عليهاالسلام توجه زيادي كرد و موقوفاتي براي آن قرار داد و در رونق و تعمير و تجديد بناهاي اين آستان پاك تلاش و كوشش فراواني نمود.



شاه طهماسب سفرهاي زيادي به قم داشته و در اين سفرها بيشتر اوقات خود را در ترويج و آباداني و تعمير و تجديد بناي اماكن مقدس صرف مي كرده و به زيارت مي پرداخته و مبالغ كلي از خزانه جهت عمارت و ترويج آن اماكن اختصاص مي داده است. او هر سال چندين هزار تومان زر نقد از خزانه به آستانه مقدسه حضرت فاطمه عليهاالسلام مي فرستاد و مبالغي نيز به سادات قم انعام مي كرده و اين برنامه را در مشهد مقدس نيز داشته است.(74)



بناي سر درِ شمالي صحن عتيق (ايوان جنوبي مدرسه فيضيه) را كه راه ورودي حرم از آن طرف بوده و ايواني با شكوه مي باشد، به شاه طهماسب نسبت داده اند، در حالي كه اين بنا در زمان وي و با سعي و كوشش امير شرف الدين اسحاق موسوي بنا شده است.