احمدبن اسحاق، رجالي و فقيه و مفسّر و مورّخ و متكلم عصر خود، به امام و پيشواي خود، امام حسن عسكري عليه السلام يا به امام زمان ارواحنا فداه(45) نامه اي نوشت و از امام اجازه رفتن به سفر حج را درخواست نمود و از امام عليه السلام تقاضاي هزار دينار به عنوان قرض نمود. امام عليه السلام هم به او اذن رفتن به حج را داد و هم هزار درهم درخواستي را به وي عنايت كرد و براي او نوشت:



«هي له منّا صلة، واذا رجع فله عندنا سواها؛ اين (هزار دينار) براي وي مرحمتي و صله است و وقتي كه برگشت، نزد ما غير از آن، باز هم صله دارد».



و براي احمد ابن اسحاق لباسي فرستاد. احمد وقتي كه لباس فرستاده شده توسط امام عليه السلام را ديد، به خود گفت: امام عليه السلام خبر مرگ مرا با اين لباس به من داده است و اين در حالي بود كه احمدبن اسحاق بسيار ضعيف شده بود و اميد نداشت كه به كوفه برسد. او هنگام بازگشت از حج يا قبل از انجام حج در حُلوانِ (سر پل ذهاب) كه در استان كرمانشاه واقع شده، درگذشت و به ديدار حضرت حق شتافت.(46) اكنون قبر مطهرش زيارتگاه مؤمنين و پيروان اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله مي باشد.